Doe eens iets geks op de beurs

Veel beleggers vinden dat maar saai. Ze willen spektakel zien, ze willen de beurs door hun aders voelen gieren. Gigantische koersstijgingen en liefst zo snel mogelijk, is wat veel beleggers willen zien en voelen. Adrenaline!

De beurs op speed en fun, veel fun! Vaak is het dat wat veel beleggers zoeken op de beurs.

En dat mag. De beurs mag zeker ook fun zijn. Meer nog, de beurs moet ook fun zijn. Beleggen doe je voor het rendement maar ook om er plezier aan te beleven.

Het ene (beursplezier hebben) sluit dus het andere (beschermen) niet uit. Plezier hebben en risicobeperking kunnen perfect samengaan.

Enkel ‘saaie’ aandelen in portefeuille hebben mag maar is helemaal niet nodig om een mooi rendement te behalen en tevens veiliger te beleggen.

We hoeven zeker niet enkel goed geleide en goed gediversifieerde (maar laat ons eerlijk zijn toch vaak ook saaie) holdings in portefeuille te hebben, of enkel aandelen uit defensieve sectoren of uitsluitend goede dividendbetalers.

Tuurlijk niet; een lekkere maar riskante biotecher heeft zeker ook z’n plaats in een  beursportefeuille. Of wat denk je van een aandeel van een beloftevol maar nog sterk verlieslatend bedrijf, misschien zelfs eentje uit een nieuwe ‘disrupting’ (= verstorende) sector? Of een pennystock genoteerd op de gokbeurzen Pink Sheets- of OTC- (Over The Counter)? Hmm, lekker 🙂. Of ja, waarom zelfs niet eens een gekochte call- of putoptie?

Al deze en meer speculatieve speeltjes kunnen zeker een plaats hebben binnen je portefeuille. Zo zal je plezier beleven aan het beleggen. Je zal de adrenaline al eens voelen en extatisch worden wanneer je een voltreffer in huis zal hebben. Dat is zeker mogelijk.

Toch draaien de speculatieve posities vaaik uit op een kater. Het is niet al goud wat blinkt. In plaats van fun, adrenaline, extase of een immens geluksgevoel komt dan niet zelden een gevoel van ontgoocheling of zelfs woede.

Dat willen we vermijden. Het goede nieuws? We kunnen dat vermijden. We kunnen fun en speculatieve posities hand in hand laten gaan met bescherming. Dat kan zelfs op diverse manieren.

Vooreerst denk ik dan aan aantal en grootte. Ja, size does matter. Hoe groot je een positie neemt is altijd belangrijk maar nog meer wanneer het over speculatieve of zeer risicovolle posities gaat.

Speculatieve posities neem je best niet te groot zodat ze binnen het geheel van je portefeuille niet te zwaar doorwegen. Dat wordt niet enkel leuk maar dubbel leuk.

Enerzijds hou je zo het risico van een risicovolle of speculatieve positie toch beperkt. Waarom is dat leuk? Gemoedsrust.

Weten dat, wanneer het toch fout zou lopen (en een bewust belegger weet dat die kans niet klein is bij speculatieve posities), deze positie niet  zwaar op je totaal portefeuillekapitaal zal doorwegen, laat je met een gerust gevoel door de beursdag gaan. En dit dag na dag. Die gemoedsrust op zich geeft reeds een prettig gevoel. Weten dat je weinig kan gebeuren, zelfs wanneer het kot van je speculatieve positie in brand zou staan, is super.

Anderzijds hou je toch alle kansen op een zeer mooie winst open. Misschien heb je zelfs een heuse voltreffer in huis. Dat is natuurlijk nog veel leuker. Het uitzicht op en het hebben van een voltreffer zal je de beurs ten volle doen voelen. Je zal gelukkig zijn, opgewekt, euforisch misschien zelfs. Laat het maar allemaal begaan en geniet ervan.

Oké, een beperkte winst zal helaas ook niet sterk doorwegen op je totale portefeuillekapitaal. Je positie is daar immers te klein voor. Maar… we gaan met speculatieve posities toch niet voor een beperkte winst? Nee… we gaan voor de jackpot.

Een kleine positie weegt niet zwaar door (gelukkig in het geval het fout zou lopen) maar ze kan wel goed beginnen doorwegen wanneer ze echt een voltreffer blijkt te zijn. Kleintjes kunnen groot worden en soms zelfs héééél GROOOOOT.

Wanneer dat het geval is kan je zelfs opnieuw wat extra bescherming gaan inlassen. Eenvoudigweg door wat van je aandelen te verkopen. Zo haal je minstens je inleg (en liefst ook al wat winst) van de tafel en wordt je risico met de rest van je speculatieve positie nul. Je kan de verdere rit all the way beleven en uitrijden, verlies kan je dan immers nooit meer hebben. In dat geval wordt het echt wel fun.

Als je weet dat de meeste speculatieve posities op verlies zullen uitdraaien dan moet je het totaal aantal van deze posities beperkt houden. In sommige portefeuilles mag je misschien zelfs maar één speculatieve positie aanhouden. In grotere portefeuilles kunnen dat mogelijks enkele van deze posities zijn. Veel hangt af van hoeveel risico je zelf wil nemen maar ervoor zorgen dat een grote verliezer niet uitdraait op een groot probleem (binnen je totale portefeuille of zelfs binnen je totale vermogen) is toch steeds het doel.

Gekochte putopties ter bescherming van je long (opwaarts) gerichte positie zijn dan een beter alternatief maar die heb je niet beschikbaar op alle aandelen. Wie zich dus met opties wil beschermen kan enkel aandelen kopen waarop opties noteren. Gekochte opties kosten uiteraard wat geld maar ze dienen als verzekering voor mocht het grondig foutlopen met je onderliggende aandelenpositie.

Je ziet het, fun en bescherming kunnen wel degelijk hand in hand gaan. Wie durft nu nog te zeggen daar dat beschermend beleggen saai is?